Drukowanie

Drukowanie jest procesem wielokrotnego sporządzenia na danym podłożu (papierze, tekturze, folii metalowej, tworzywie sztucznym) odbitek tekstu, ilustracji za pomocą formy drukarskiej powleczonej specjalnymi farbami. Dziś do wykonania odbitek z formy służą maszyny, lecz najwcześniejsza metoda drukowania polegała na odbijaniu tekstu i ilustracji wyciętych w płycie drewnianej. Techniką tą w VIII-IX w. Drukowano teksty w Chinach i Japonii. Około 1450 roku niemiecki drukarz, złotnik i mincerz, Johannes Gensfleisch zum Gutenberg (ok.1399-1468), użył wypukłych czcionek wielokrotnego użytku. Po raz pierwszy Gutenberg zrealizował swoje wynalazki w Strasburgu, gdzie dzięki prasie drukarskiej wykonał pierwsze drukarskie odbitki. W 1448 roku przeniósł się do Moguncji i założył, z pomocą finansową J.Fusta, warsztat drukarski. Wraz z uczniami przygotował skład tekstu. W 1455 lub 1456 roku, wydrukował papierze, prawdopodobnie w 165 egzemplarzach ( jeden egzemplarz znajduje się w Bibliotece Seminarium Duchownego w Pelplinie), oraz na pergaminie, w liczbie około 35 egzemplarzy, słynną Biblię zwaną 42-wierszową. W 1456 roku sąd nakazał Gutenbergowi oddać warsztat wraz z wydrukowaną Biblią Fustowi. Zmarł w nędzy i upokorzeniu. Pomysł Gutenberga zdominował techniki drukowania do XIX w. włącznie.

Techniki drukowania

W zależności od tego, które fragmenty formy są elementami drukującymi, od wzajemnego położenia drukujących i nie drukujących części czcionek, wyróżnia się trzy podstawowe techniki: drukowanie wypukłe, płaskie i wklęsłe.