Rotograwiura
W rotograwiurze formy drukowe, mające najczęściej postać miedziowanego cylindra, posiadają obszary drukujące umieszczone poniżej obszarów niedrukujących - jest to więc wklęsła technika druku, zaliczana do metod druku bezpośredniego.
Rotograwiura wykorzystuje formy drukowe w kształcie cylindrów. Cylinder formowy jest umieszczony częściowo w zbiorniku z farbą. Farba jest nakładana na formę drukową poprzez obracający się cylinder w zbiorniku farbowym.

Rakiel znajdujący się nad zbiornikiem powoduje usunięcie nadmiaru farby i pozostawienie jej tylko w obszarach wgłębionych - kałamarzykach. Z cylindra formowego farba przenoszona zostaje na podłoże poprzez dociśnięcie cylindrem dociskowym, którego siła musi być stosunkowo duża aby docisnąć do podłoża farbę z obszarów zagłębionych.
Do rotograwiury najczęściej używa się maszyn zwojowych, chociaż spotykane są także arkuszowe, przeważnie wielokolorowe z układami suszenia wstęgi pomiędzy poszczególnymi zespołami drukującymi. Maszyny arkuszowe mają formaty do B l, zaś zwojowe - szerokości zwojów do 3080 mm.
Rotograwiura wymaga farb ciekłych. Technika ta dobrze sprawdza się przy reprodukcji obrazów rastrowych, ale już gorzej przy reprodukcji publikacji, gdzie występuje sam tekst i grafika czarno-biała, ze względu konieczność rastrowania także obszarów kreskowych i wiążącym się z tym ich postrzępieniem.
Zastosowanie rotograwiury |
W tej technice drukuje się wysokonakładowe czasopisma, albumy, książki, opakowania (m.in. na tworzywach sztucznych), i reprodukcje dzieł sztuki, zwłaszcza jeśli występują w nich liczne elementy ilustracyjne wymagające reprodukcji w wysokiej jakości.
|
Zalety |
Wady |
- druk na podłożach niewsiąkliwych
- duże nakłady druków z jednego kompletu cylindrów
- szeroka gama odwzorowywanych barw
|
- trudność wykonania form drukowych
- wysoka cena form
|
|